سایت وزارت اطلاعات کشورمان با انتشار مقالهای به تبیین بسترهای گسترده جاسوسی سازمان امنیت ملی آمریکا پرداخت. متن این مقاله به شرح ذیل است:
سازمان امنیت ملی آمریکا اگر قدرتمندترین و مهمترین سازمان اطلاعاتی این کشورنباشد، قطعا مهمترین عضو جامعه اطلاعاتی است. گفته شده قبل از حادثه 11سپتامبر، 60درصد اطلاعات و گزارشهای امنیتی
که در قالب گزارش به کلی سری توجیه روزانه رئیسجمهور، هر روز صبح به دست رئیسجمهور ایالاتمتحده میرسید، توسط این آژانس و براساس اطلاعات علائم تهیه و تولید میشد.
امروزه این مقدار بیشتر از گذشته شده است. اعتقاد کلی بر این است که سازمان امنیت ملی (اِناِساِی) ایالات متحده بزرگترین سرویس اطلاعاتی آن کشور است. وظیفه این سازمان که سریترین عضو جامعه
اطلاعاتی به شمار میآید، جمعآوری و تحلیل ارتباطات خارجی و حفاظت از ارتباطات دولتی ایالات متحده آمریکاست و در حقیقت، مامور جمعآوری اطلاعات علائم (سیگینت) است.
این سازمان در سال 1952 به دستور رئیسجمهور وقت آمریکا، ترومن و به عنوان یکسازمان مستقل با همکاری تنگاتنگ با وزارت دفاع آمریکا تشکیل شد. اگرچه سازمان امنیت ملی در سال 1952 تاسیس شد، اما از
وجود آن به طور رسمی، هیچ خبری منتشر نشد تااینکه در سال 1957 راهنمای سازمانهای دولتی ایالاتمتحده از این سازمان با عنوان «سازمان مجزا سازماندهی شده درون وزارت دفاع» که «مجری وظایف تخصصی فنی وهماهنگکننده وظایف مرتبط با امنیت ملی» است، نام برد. تا سالهای اخیر،
جزئیات بسیار ناچیزی از این سازمان وجود داشته و به طور کلی برای سالهای متمادی وجود چنین آژانسی از سوی آمریکا انکار شده است؛ به گونهای که NSA را به صورت طعنهآمیز ومسخره چنین سازمانی وجود ندارد! (NoSuchAgency)) یا هرگز حرفشو نزن، (NeverSayAnything) مینامیدند.
بنا بر قانون مصوب سال 1984 این سازمان تبدیل به یک سازمان پشتیبانی - عملیاتی وابسته به وزارت دفاع شد و همواره توسط یک ژنرال سه ستاره که دارای سابقه اطلاعاتی است، اداره میشود که علاوه بر مدیریت
سازمان امنیت ملی، سرویس امنیت مرکزی را که سازمانی در سازمان است، مدیریت میکند.
سیاساس بسیار مخفیتر از سازمان امنیت ملی است و وظیفه آن فراهم کردن اطلاعات امنیتی برای ارتباطات دولتی ایالاتمتحده و رمزگشایی ارتباطات دیگر دول است. سیاساس در سال 1972 تاسیس شد.
استراقسمع انجام شده توسط سازمان امنیت ملی شامل پخشهای رادیویی، چه دولتی وچه شخصی، اینترنت و انواع ارتباطات بهخصوص ارتباطات رمزدار و محرمانه است. رهگیری ارتباطات محرمانه همه انواع ارتباطات
نظامی، دیپلماتیک و ارتباطات دیگر دولتها راشامل میشود.
مقیاس عملیاتها و وظایف سازمان امنیت ملی به سختی در معرض اطلاع عموم قرارگرفته است. یک مقیاس مناسب، مقدار برق مصرفی ساختمان اصلی آن است. هزینه برق این سازمان 21میلیون دلار در سال است که آن
را دومین مصرفکننده برق در سرتاسر ایالت مریلند ساخته است. عکس هوایی گرفته شده از مقر اصلی سازمان، وجود حدود 18000 پارکینگ اتومبیل در اطراف ساختمان آن را نشان میدهد و این در حالی است که تخمین زده میشود دو برابر این تعداد کارمند، در دیگر نقاط جهان مشغول فعالیت
باشند.
سازمان امنیت ملی حدود 20هزار نفر پرسنل در 650 ساختمان اصلی خود دارد و علاوه بر آن دارای 100هزار پرسنل اغلب نظامی، در سرتاسر جهان است. در اواسط دهه 1990 بودجه آن3/5میلیارد دلار تخمین زده میشد.
امروزه بودجه این سازمان حدود 7 میلیارد دلاربرآورد میشود.
نظامنامه سازمان امنیت ملی، دستورالعمل 6 شورای امنیت ملی است. در آخرین بازبینی دستورالعمل اطلاعات علائم که در 17 ژانویه سال 1972 به انجام رسید، سازمان امنیت ملی موظف :
الف: تولید اطلاعات
تولید اطلاعات علائم «در هماهنگی با اهداف،نیازمندیها و اولویتهای اعلام شده توسط مدیر شورای اطلاعات ملی» است. دستورالعمل 6 شورای امنیت ملی، چارچوب و محدوده فعالیتهای اطلاعات علائم را مشخص
کرده و آن را به اطلاعات ارتباطاتی (کومینت) واطلاعات الکترونیکی (الینت) تقسیم میکند. در این تعریف:کومینت به فعالیتهایی اطلاق میشود که از رهگیری و پردازش ارتباطات خارجی توسط رادیو، سیم یا دیگر مواردالکترونیکی و توسط پردازش ارتباطات رمزدار خارجی که به هر
طریقی ارسال میشود،اطلاق میگردد. اطلاعات علائمی که در اینجا تعریف میشود، نباید موارد ذیل را شامل شود: الف. رهگیری و پردازش ارتباطات نوشتاری غیررمز، مطبوعات و تبلیغات
ب. سانسور
فعالیتهای الینت به فعالیتهای جمعآوری (ملاحظه و ضبط) و پردازش برای مقاصداطلاعاتی آتی حاصل از اخبار غیرارتباطاتی خارجی، تشعشعات الکترومگنتیک ساطع شده ازغیر از منابع اتمی یا رادیواکتیو. رهگیری
علائم شامل ارتباطات دیپلماتیک، نظامی،علمی و تجاری منشاء الکترونیکی سیستمهای رادار و علائم ارسال شده توسط سیستمهای تسلیحاتی که آزمایش میشود. علائم رهگیری شده میتوانند توسط تلفن، رادیو تلفن،رادیو، و یا کابل و سیم ارسال شده باشند. وظایف سازمان امنیت ملی
و مدیر آن دردستورالعمل اس-20. 5100 وزارت دفاع، سازمان امنیت ملی و سازمان امنیت مرکزی مشخص شده است.
به انجام رساندن کنترل عملیاتی اطلاعات علائم روی فعالیتهای اطلاعات علائم حکومت ایالات متحده برای برجای گذاشتن بیشترین تاثیر روی نیازمندیهای نظامی و دیگراطلاعات علائم...؛
فراهمآوردن راهنمایی فنی برای تمامی اطلاعات علائم یا عملیاتهای اطلاعات علائم مرتبط حکومت ایالاتمتحده
تولید و پخش (توزیع) اطلاعات علائم در هماهنگی با اهداف، نیازمندیها واولویتهای مصوب توسط مدیر اطلاعات مرکزی...
در ارتباط با فعالیتهای اطلاعات علائم وزارت دفاع، تهیه و تصویب برنامهها و بودجهها و نیازمندیها جهت تقویت نظامی و مدنی، پشتیبانی لجستیک و ارتباطات و تحقیقات، پیشرفت، آزمایش و برآورد برای
وزیر دفاع
ارائه توصیهها و پیشنهادها در زمینههای عملیاتهای مجاز که لازمه آن ایجاد قوانین امنیتی است ازجمله انتقال، نگهداری و توزیع موارد اطلاعات علائم و در میان واحدهای تحت کنترل
دومین ماموریت اصلی سازمان امنیت ملی که در اصل با نام امنیت ارتباطات شناخته میشود و در دهه 80 امنیت اطلاعرسانی خوانده میشد، تضمین اطلاعرسانی است. وظیفه ان اس اِی در تضمین اطلاع رسانی،
ایجاد، بازبینی و تصویب برنامههای ارتباطاتی و کدها برای گسترهای از سازمانهای دولتی ازجمله وزارت امور خارجه، وزارت دفاع، سیا و افبیآی است. این وظیفه شامل توسعه امنیت دادهها و اتصال انتقال صدا به سیستمهای ماهوارهای در قالب سیستم ارتباطات ماهوارهای
دفاعی است.
برای مثال، برای ارتباطات حساس، ماموران افبیآی از تلفنهای رمزکننده ویژه استفاده میکنند که لازم است هر روز کد آن توسط اناساِی تغییر کند. همچنین مسوولیت دیگر سازمان امنیت ملی در تضمین
اطلاعرسانی،شامل تضمین امنیت ارتباطات سیستمهای تسلیحاتی راهبردی برای جلوگیری از استفاده نادرست، تداخل یا پارازیت است.
علاوه بر این، اناساِی مسوولیت توسعه کدها به گونهای که رئیسجمهور ایالاتمتحده را قادر سازد به گونهای مناسب اختیار دستور کاربرد تسلیحات اتمی را صادر کند، برعهده دارد. به عنوان بخشی از
مسوولیتهای تضمین اطلاعرسانی، سازمان امنیت ملی وظیفه دارد ازدسترسی غیرمجاز توسط دیگر افراد و دولتها به بانکهای دادهای امنیت ملی وکامپیوترها جلوگیری کند.
آژانس امنیت ملی در حال حاضر بزرگترین و قویترین سازمان اطلاعاتی جامعه اطلاعاتی ایالاتمتحده است که اصلیترین منبع جمعآوری اطلاعات برای کل این جامعه به شمار میآید. امروزه سازمان امنیت ملی
روابط گستردهای با چهار همتای انگلیسی (مرکز ارتباطات حکومتی)، کانادایی (مرکز ارتباطات امنیتی)، استرالیایی (مدیریت امواج دفاع) و نیوزیلندی (دفتر امنیت ارتباطات دولتی) که به گروه UKUSA معروفند،دارد. معروف است که این گروه سیستم اشلون را رهبری میکنند. اشلون متهم
است که حجم بسیاری از ارتباطات تلفنی، فکس، اینترنت و... عمومی در سطح جهان را شنود میکند.
شواهد حاکی است که در پایان قرن بیستم، فعالیتهای جاسوسی اشلون از سمت نظامی و سیاسی به سوی جاسوسی اقتصادی سوق پیدا کرده است. اگرچه نوع فناوری که در جمعآوری اطلاعات علائم دخالت دارد از بسیاری
جهات کلی است، تا حد زیادی بزرگترین شبکه مراقبتی توسط ایالاتمتحده و همکار کوچک وی دریاکوزا اداره میشود؛ سیستم شنود انگلستان / ایالاتمتحده که پیشینه آن به همکاری در زمینه اطلاعات سیگنال واقع در آن سوی اقیانوس اطلس در دوران جنگ جهانی دوم بازمیگردد.
اشلون بین سالهای 1975 و 1995 پیشرفتهای بسیار قابلتوجهی داشت. این سیستم که توسط آژانس امنیت ملی طراحی شده، به منظور شنود ایمیل، فکس و مکالمات تلفنی غیر رمز که از شبکههای ارتباط از راه
دور جهان ارسال میشوند، مورد استفاده قرار میگیرد. این سیستم که با دیگر سیستمهای جاسوسی الکترونیکی پیشرفته دوران جنگ سرد فرق دارد، در اساس، برای اهداف غیرنظامی شامل دولتها، سازمانها، امور تجاری وافرادی که در واقع در هر نقطه از کره زمین هستند، استفاده میشود
و این توانایی را دارد که نسبت به ارتباط هر فردی که با (و گاهی اوقات در داخل) کشورها در هر نقطه از جهان برقرار میشود، حساس باشد.
«در داخل اروپا» در اسناد کاری برنامه ارزیابی اولویتهای فناورانه آمده است، تمام ایمیلها، ارتباطات تلفنی و فکسها به طور یکنواخت توسط آژانس امنیت ملی ایالات متحده شنود میشوند، تمام اطلاعات
مورد نظر ازخاک اروپا از طریق مرکز فعالیت استراتژیک لندن ارسال میشوند سپس به وسیله ماهواره به فورت مید در مریلند از طریق مرکز اصلی در منویت هیل در دشتهای شمالی یورکشایردر انگلستان ارسال میشود.
به طور کلی، سیستم جمعآوری ایستگاه آژانس امنیت ملی با توجه به اینکه دارای سیستم ذخیرهای است که میتواند پنج تریلیون صفحه متن را در خود نگهداری کند، این کارایی را دارد که تمام رسانههای
الکترونیکی جهان (فکس، ایمیل، صوت) کنترل کند. طبق نظر رئیس سابق آژانس امنیت ملی ویلیام استردادمن، ایالاتمتحده میتواند آنچه را که احتمالا بزرگترین سیستم پردازش اطلاعات در جهان است، اداره کند...
فقط یک سیستم میتواند یک میلیون داده را ظرف نیم ساعت ایجاد کند. تمام این اطلاعات ازفیلترهایی عبور میکنند و فقط 6500 مورد از آنها باقی میماند و فقط هزار مورد ازآنها به عنوان محصول کار
به مرحله ارسال میرسند. در اساس 10 مورد از این اطلاعاتاز سوی تحلیلگران انتخاب و یک گزارش از آن تهیه میشود.
شواهد متعددی وجود دارد که سازمان امنیت ملی تلفنهای شهروندان آمریکایی را باهمکاری سازمانهای جاسوسی کشورهای دیگر شنود میکند. در دسامبر سال 2005، روزنامه نیویورک تایمز از برنامه استراق سمع
آژانس برای ردیابی اعضای شبکه القاعده در داخل ایالات متحده پرده برداشت و اعلام کرد این عملیات و برنامهها بدون تایید مقامات عالی قضایی صورت گرفته است.
در ماه آوریل سال 2005 رسوایی سیاسی دیگری شکل گرفت که مربوط به فاش شدن درخواست جانبولتن، سفیر دائمی ایالاتمتحده در سازمان ملل بود که از آژانس خواسته بود تمام مکالمات تلفنی نمایندگان کشورهای
دیگر را در اختیار وی گذارد.
آژانس تاکید دارد که تصویر تمام مقامات و حتی اسامی مقامات آمریکایی درگیردر قضایا را برای آقای بولتن فرستاده است. در حالی که طبق دستورالعمل 18 اطلاعات امواجی ایالات متحده، هرگونه شنود یا جمعآوری
اطلاعات در خصوص «شهروندان، موجودیت،شرکتها یا سازمانهای آمریکا» بدون کسب مجوز از دادستان کل ایالاتمتحده قویا ممنوع است. گرچه این قانون دارای استثنائاتی است؛ مثلا هنگام دریافت تهدیدات شهری یا مواقع اضطراری ناگهانی (برای مثال 11 سپتامبر - توجه داشته باشید
که قانون پاتریوت به طور آشکارا حقوق خصوصی را تغییر داد.)
قبل از تصویب قانون پاتریوت، اطلاعات به دست آمده از طریق شنود نمیبایست دراختیار سازمانهای مجری قانون ایالاتمتحده قرار گیرد. در آخرین افشاگری توسط ادوارد اسنودن، برنامههای گسترده جاسوسی
توسط اشلون رسوایی چندی را پیش روی جامعه اطلاعاتی ایالاتمتحده و برنامه اشلون قرار داد.
اسنودن از همکاریهای پنج کشوربرنامه اشلون که با نام «پنج چشم» شناخته میشوند، به عنوان «سازمان اطلاعاتی فراملی که به هیچ یک از قوانین این کشورها پاسخگو نیستند» یاد میکند. در افشاگریهای
اسنودن فاش شد که مکالمات تلفنی برخی از رهبران جهان ازجمله «آنگلا مرکل» توسط سازمان امنیت ملی ایالاتمتحده شنود شده است.
در کنار شنود رهبران، روزنامه واشنگتنپست فاش کرد که ادوارد اسنودن اسنادی از جاسوسی آمریکا از ایران را در اختیار دارد. بنا بر اخبار، آژانس امنیت ملی آمریکا تنها در عرض یک ماهاز حدود 125میلیارد
تماس در کشورهای مختلف جاسوسی کرده است. در حالی که مبدا بیشتراین تماسها منطقه خاورمیانه بوده است.
حدود سه میلیارد تماس نیز از خاک خود آمریکا گرفته شده است. جاسوسی از این تعداد عظیم از تماسها در محدوده زمانی تقریبا یکماهه در ژانویه سال 2013 اتفاق افتاده است.
سایت Cryptome که اسناد و اطلاعات دولتی را افشا میکند، بر پایه گزارشهایی که اطلاعات آنها را جمعآوری کرده، مدعی شده که از این تعداد «شنود»، حدود 22 میلیارد تماس مربوط به افغانستان، 12/76
میلیارد تماس مربوط به پاکستان، 7/8 میلیارد تماس مربوط به عراق، همین تعداد از عربستان،9/1 میلیارد تماس از مصر، 1/73 میلیارد تماس از ایران و 6/1 میلیارد تماس از اردن بوده است.