به گزارش تحلیل ایران ، اخیراً شبکه منوتو و دیگر رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی به موضوع مالیات پرداخته‌اند و این مسأله را به‌کلی زیر سؤال برده‌اند.
پیش از این هم افرادی همچون «موسی غنی‌نژاد» کارشناس اقتصادی، این شبهه را در افکار عمومی ایجاد کرده‌اند که «وقتی کشور از منابعی مانند نفت برخوردار است، چرا باید مالیات بگیرد؟».
اما این شبکه‌ها که همواره از مبلغین و طرفداران رژیم پهلوی هستند و یا افرادی مانند غنی‌نژاد که در موارد بسیاری از رژیم پهلوی تعریف و تمجید کرده‌اند، هیچ‌گاه دیده نشده که به نحوه مالیات‌گیری در دوره پهلوی اشاره کنند و یا اینکه به‌طور کلی به آن بپردازند.
در مجموع، بررسی‌ها نشان می‌دهند که بسیاری از افراد تصور می‌کنند در دوران پهلوی، اساساً مالیات و مالیات‌گیری در دوره پهلوی وجود نداشته است؛ در حالی که می‌توان به نحوه تأمین هزینه ساخت راه‌آهن در دوره رضاخان نیز اشاره کرد و یادآور شد که همه این هزینه از طریق
مالیات بستن به قند و چای فراهم شد.
اما در دوران پهلوی دوم به‌ویژه در دهه پنجاه که اوج فروش نفت و یا درآمد نفتی ایران بود، مالیات‌گیری از کسبه بازار به‌گونه‌ای بود که در سال ۱۳۵۶، روزنامه اطلاعات گزارش داد که ۲۰۰ فروشگاه به ناچار، کارشان به تعطیلی کشیده شد.
روزنامه اطلاعات در ۱۸ دی ۱۳۵۶، با تیتر «۲۰۰ واحد فرش‌فروشی تعطیل شد!» نوشته است: «مالیات سالانه فرش‌فروش‌ها تا ۳۰۰ برابر سال‌های گذشته افزایش یافت».
گروهی از کسبه فرش‌فروش تهران که در یک میز گرد در روزنامه اطلاعات شرکت کرده و مشکلات‌شان را مورد بحث و بررسی قرار داده بودند و روزنامه اطلاعات در گزارشی به این موضوع پرداخته است.
روزنامه اطلاعات به نقل از فرش‌فروش‌های پایتخت نوشته است: «به‌دنبال این افزایش نامتناسب، بدون اطلاع دادن به اعضای صنف به اتفاق نماینده اتاق اصناف پایتخت که آن هم متأسفانه به‌جای نماینده بصیر و مطلع صنفی، از میان کارمندان بازنشسته دولت که در این مورد اطلاعات
لازم را ندارند انتخاب شده است و این مالیات غیرعادلانه را به قطعیت رسانیده و مورد مطالبه قرار داده‌اند. به همین سبب تاکنون صاحبان ۲۰۰ حجره فرش‌فروشی، محل کسب خود را ترک کرده و سرگردان شده‌اند. عده‌ای نیز مغازه‌هایشان را برای فروش آماده کرده‌اند؛ زیرا اگر قرار
باشد مالیاتی که از آن‌ها خواسته شده بپردازند، بایستی تمام سرمایه خود را بدهند».
در ادامه این گزارش نیز آمده است: «برای مغازه‌ای که به تأیید اتحادیه و مسئولان امر، صاحبش ۵ سال است که مرحوم شده و مغازه او در این مدت بسته بوده است، بدون آگاهی مبلغ هنگفتی مالیات تعیین کرده‌اند و این خود نشان می‌دهد که مالیات‌های بر درآمد را بدون بررسی و
مطالعه تعیین کردند». (روزنامه اطلاعات، ۱۸ دی ۱۳۵۶، صفحه ۹.)