حوضی از نمک برای سلطان!

به گزارش تحلیل ایران:

گروه زندگی: قم زندگی می‌کنید یا تهران؟ فرقی ندارد هر کدام از این دو شهر که باشید با کویر نمک، فاصله زیادی ندارید. می‌توانید ماشین را روشن کنید و دست خانواده‌تان را بگیرید و یک سفر کوتاه و رایگان به جایی شگفت‌انگیز بروید که هم خودتان لذت ببرید هم تمام اعضای خانواده‌تان از کوچک تا بزرگ. مطئمن باشید دیدن این جاذبه شور که به آن بزرگ ترین آیینه طبیعی می‌گویند، برای هر سلیقه‌ای جذاب و نمکین است! 

قاعدتا باید یا تور گردشگری برای این مقصد تهیه کنید یا خودتان با خودروی شخصی راهی شوید. از تهران حدود ۹۰ کیلومتر و از شمال قم حدود ۴۰ کیلومتر راه دارید تا برسید به حوضی که متعلق به امین السلطان بوده. سلطانی که برای اینکه بتواند ملک و املاکش را گران‌تر بفروشد، جاده‌ای شوسه بین تهران و قم کشید و همین باعث شد، آب‌هایی که از کوه‌های اطراف سرازیر می‌شد، یک جا جمع شود و محدوده‌ای وسیع را تشکیل دهد که هر چه آب آن بیشتر به زمین فرو رفت، نمک بیشتری سطح زمین را سفیدپوش کرد. این محدوده را اکنون «حوض سلطان» می‌گویند. 

رودهای مختلفی به این دریاچه آب می‌ریزد که مهم‌ترین آن رودشور و قره چای هستند. اینجا را دریاچه ساوه هم می‌گفتند، چون بازمانده از دریای بزرگ ساوه بوده است. برخی هم آن را با دریاچه نمک قم اشتباه می‌گیرند. آن طرف‌تر از جایی که به آن حوض سلطان می‌گویند، دریاچه نمک قم است؛ جایی بسیار بزرگتر از حوض سلطان. البته که وسعت این محدوده هم کم نیست. ۲۴۰ کیلومتر مربع در جنوب رشته‌کوه البرز مساحت حوض سلطان است. 

برای این سفر کوتاه و یک روزه که بازدید از آن هم رایگان است، باید چند نکته مهم را مدنظر قرار دهید، یکی اینکه نگاهی به ساعت و تقویم بیندازید. از آبان تا اردیبهشت ماه، بهترین زمان سفر به این منطقه است چون باران رودها را پر کرده و به حوض سلطان فرستاده و آن را از خشکسالی نجات داده است. اگر جمعه و روز تعطیل باشد؛ می‌توانید تا حوض سلطان بروید. 

در آن محدوده کارگران معدن نمک در حال برداشت نمک هستند، پس تنها وقتی می‌توانید از آنجا دیدن کنید که یا جمعه باشد یا روز تعطیل و آن‌ها دست از برداشت نمک برداشته باشند. بعد از آن ببینید ساعت چند است؟ یا صبح زود بروید یا زمانی که غروب را در کویر می‌بینید. بار و بندیل به راه نیندازید که نمی‌توانید آن جا اتراق کنید. جایی برای نشستن روی زمین، چادر زدن، پخت و پز و این قبیل تفریحات ندارید. فکر نکنید آنجا پیک نیک می‌کنید. ولی با خودتان همه آن چیزی که نیاز دارید را ببرید به خصوص آب و مقداری غذا. چون آنجا هیچ امکاناتی ندارد. البته در نزدیکی آن، مجتمع‌های خدمات رفاهی وجود دارد و دغدغه سرویس بهداشتی و رستوران و پمپ بنزین را از شما می‌گیرد. به هر حال محض احتیاط همه آنچه که می‌خواهید را یک بار چک کنید. بعد راه بیفتید. 

از تهران که رفتید بعد از عوارضی و گذشتن از مجتمع بین راهی، یک میان گذر وجود دارد که تابلوی معدن را نشان می‌دهد، از همانجا بپیچید تا به محدوده نمکی برسید. از قم هم بعد از مجتمع بین راهی مهتاب و گذشتن از تپه دوم، یک مسیر خاکی وجود دارد. همان را بگیرید تا برسید به حوض سلطان. 

از اینجا تا تهران ۹۵ کیلومتر راه است و در مسیرتان تابلویی که مسیر تهران را نشان دهد می‌بینید. بنابراین راه را اشتباه نرفته اید. اما اگر به هر دلیلی شک کردید یا دچار سردرگمی شدید بهتر است از راهی که آمدید برگردید به خصوص اگر خانواده همراهتان هست و به غروب آفتاب نزدیک می‌شوید چون در آن صورت برای برگشت ممکن است مشکل پیدا کنید. به همین دلیل سفر کردن در اول صبح بهتر است وقتی هنوز آفتاب بالا نیامده و کویر را سوزان نکرده و خورشید وسط آسمان شما را در دریای نمکی که هیچ سایه بانی ندارد، آزار نمی‌دهد. 

در حوض سلطان با ماشین نمی‌توانید تا وسط کویر بروید، اینجا آب کمی دارد که زیر آن باتلاقی و گلی است و ممکن است خودروی شما گیر کند. اگر کسی نباشد چاره کار رسیدن امداد خودروست پس جلو نروید همان جا بمانید و از طبیعت لذت ببرید و ببینید که چطور قندیل‌های نمک ریز، سطح وسیعی از زمین را سفید کرده‌اند و آب شور چطور سطح آن را گرفته است و مهمتر اینکه چطور خداوند بلورهای نمک را کنار هم قرار داده وبه آن‌ها طرح‌های زیبایی بخشید است و از دل زمین چگونه آب تبخیر شده، به قندیل نمک تبدیل می‌شود. 

این آب کم عمق موجب شده تا اینجا را حوض سلطان یا بزرگترین آیینه طبیعی ایران بنامند چون به واقع عکس آسمان در این آب می‌افتد و شما هر آن چیزی که روی آن قرار گرفته باشد را وارونه می‌بینید. به همین دلیل خیلی‌ها جای خلوتی پیدا می‌کنند و عکس‌های زیبایی می‌گیرند. 

رودهای مختلفی به این دریاچه آب می‌ریزد که مهم‌ترین آن رودشور و قره چای هستند. اینجا را دریاچه ساوه هم می‌گفتند، چون بازمانده از دریای بزرگ ساوه بوده است. برخی هم آن را با دریاچه نمک قم که آن طرف‌تر از حوض سلطان است، اشتباه می‌گیرند. 

مراقب باشید لابه لای این نمک‌ها هیچ چیزی جز ردپا باقی نگذارید، چون هیچ چیزی اینجا تجزیه نمی‌شود. بنابراین حتما زباله‌ها را با خودتان ببرید. یادتان هست گفتیم با خودتان آب ببرید. اینجا حتما پاهای شما شروع به خارش می‌کند. اگر زخمی در پا داشته باشید که حتما اذیت می‌شوید پس مراقب باشید و حتما تند تند پاها و دست‌هایتان را بشویید. 

فکر نکنید می‌توانید اینجا نمک برداشت کنید یا غذایتان را با نمک بخورید یا میوه‌هایی مثل خیار را به نمک اینجا بزنید و نوش جان کنید! این نمک تصفیه نشده است، بنابراین هنوز خوراکی نیست و ممکن است خیلی‌ها قبل از شما پا روی آن‌ها گذاشته باشند. پس فکر خوردن نمک را از سرتان بیرون کنید. همین طوری هم خیلی تشنه‌تان می‌شود و به آن نیاز پیدا می‌کنید. 

اگر طلوع یا غروب آفتاب را در این محدوده دیدید، می‌توانید سری هم به جاذبه‌های اطراف بزنید، مثل جاذبه‌های شهر قم یا کاروانسرای سنگی. چون دیدن این جاذبه طبیعی زمان زیادی از شما نمی‌گیرد و می‌توانید بقیه روز را به دیدن جاذبه‌های دیگر بپردازید یا حتی به زیارت حضرت معصومه (س) بروید و شب نشده به سمت خانه برگردید.