به گزارش تحلیل ایران به نقل از مهر چند وقتی است ورود چینی‌ها به ساخت و ساز مسکن در کشور خبر ساز شده است و گاه و بی‌گاه از زبان مسئولان نیز این موضوع شنیده می‌شود. رئیس جمهور از ابتدا شروع به کار دولت سیزدهم وعده داد که دولت طی
۴ سال ۴ میلیون مسکن می‌سازد که البته این وعده نیز طبق قانون جهش تولید مسکن به مردم داده شد.
از آن زمان تاکنون بیش از نیمی از عمر دولت تمام شده است و هنوز به صورت شفاف و روشن مشخص نیست چه تعداد از این مسکن‌های وعده داده شده، ساخته شده است. هرچند دولت روش‌های متنوعی را در پیش گرفته است تا مردم با سرعت بیشتری صاحب مسکن شوند؛ اما شواهد نشان می‌دهد
همچنان سرعت واگذاری زمین و ساخت مسکن کند است و موانع دیگری همچون تأمین مالی طرح نیز باعث تشدید این وضعیت شده است.
شاید به این دلیل است که این روزها آمدن شرکت‌ها، سرمایه و تکنولوژی چینی‌ها به کشور برای ساخت مسکن بیشتر شنیده می‌شود. البته هم دولت و هم شهرداری تهران به دنبال این موضوع هستند و بارها مسئولان دولت و شهرداری به این موضوع اشاره کرده‌اند.
به تکنولوژی چینی‌ها نیاز است یا خیر؟ به گفته مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی، هدف از توافق با چینی‌ها برای ساخت مسکن در کشور بیشتر آوردن سرمایه در بخش ساختمان و جذب سرمایه‌گذار در این حوزه است. وزیر راه و شهرسازی این را هم عنوان کرد که ما در حوزه ساختمان
و مسکن در تکنولوژی رشدهای خوبی داشتیم و نیازمندی و وابستگی‌مان حداقلی است. بیشتر از آنکه به تکنولوژی نیاز داشته باشیم به منابع مالی نیاز داریم تا بتوانیم پروژه‌ها را سرعت بیشتری بدهیم.
همزمان با مذاکرات دولت با چینی‌ها برای ورود به صنعت ساخت و ساز کشور، شهرداری تهران نیز در پی دو سفر علیرضا زاکانی شهردار تهران به چین، تفاهم‌نامه‌هایی را برای ساخت واحدهای مسکونی در تهران با شرکت‌های چینی امضا کرده است و به گفته زاکانی در این تفاهم‌نامه
ساخت ۲۰۰ هزار واحد مسکونی به صورت صنعتی سازی و با انتقال تکنولوژی آمده است. زاکانی درباره تکنولوژی ساخت چینی‌ها گفت که با این تکنولوژی هم سرعت ساخت و هم عمر ساختمان‌ها افزایش پیدا می‌کند.
همچنین حمیدرضا صارمی معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران درباره ساخت مسکن توسط چینی‌ها اظهار داشت: بر اساس این طرح زمین‌های ذخیره در بافت فرسوده تهران، برای محله سازی به روش کلید به کلید به چینی‌ها واگذار می‌شود. آن هم در چارچوب یوز انس به این معنا که با
تأمین مالی ساخت، انتقال تکنولوژی نیز به تهران صورت خواهد گرفت. همچنین لطف‌الله فروزنده معاون اقتصادی شهردار تهران با اشاره به ضعف تکنولوژی ساخت در کشور گفت: ما تکنولوژی صنعتی‌سازی مسکن را نداریم، صنعتی‌سازی یعنی اینکه برای ما مسکن‌هایی یکساله می‌سازند و عمر
مفید آن از ۴۰ سال به ۸۰ سال می‌رسد، بنابراین باید انتقال تکنولوژی انجام شود.
انتقادات به ورود تکنولوژی چینی‌ها در ساخت مسکن
طرح این موضوع انتقادات فراوانی را هم از سوی شرکت‌های ساخت و ساز و هم کارشناسان حوزه مسکن در پی داشت به طوری که ایرج رهبر رئیس هیئت مدیره انجمن انبوه‌سازان کشور با گلایه از این اقدام عنوان کرد که حقیقتاً از نظر فنی، نیروی انسانی و مصالح ساختمانی و حتی تکنولوژی
ما چیزی از چینی‌ها کم نداریم. حتی همان دو سه سال پیش سوال کردیم که مگر چینی‌ها چه تکنولوژی می‌خواهند بیاورند؟ گفتند سیستم لارج‌پنل می‌خواهند بیاورند درحالی که ما این سیستم را مدت‌هاست کنار گذاشته‌ایم و از سیستم تونلی استفاده می‌کنیم. یعنی در بحث تکنولوژی هم
حتی ما جلوتر بودیم.
همچنین فرید نایینی، رئیس انجمن تولیدکنندگان و فناوران صنعتی ساختمان، درباره انتقال تکنولوژی چینی و افزایش سرعت ساخت مسکن گفت: این داستان سریع‌سازی چینی‌ها هم از آن کلیشه‌های تبلیغاتی است که متأسفانه در اسناد ملی و لازم‌الاجرای ما نیز مورد تحسین قرار گرفته
است. البته نه اینکه چینی‌ها فناوری ساخت سریع نداشته باشند. بلکه، متخصصان طراحی ساختمان یا معماران به‌خوبی می‌دانند که اهداف پایه تولید یا سه‌گانه هزینه، زمان و کیفیت، شأن مستقل ندارند. بلکه، در تعامل هستند و یکی از مراحل مهم در طراحی، تنظیم مثلث بهینه برای
پروژه است.
نایینی توضیح داد که هرگاه کیفیت اولویت یابد بر سرعت و هزینه تأثیر می‌گذارد. یا اگر سرعت اولویت یابد بر کیفیت اثر مستقیم و بر هزینه طی یک منحنی اثر می‌گذارد. بنابراین تمجید از سرعت به‌صورت مستقل بحث عامیانه و غیرتخصصی است. بازگشت بلندمرتبه سازی به بافت‌های
فرسوده؟ فارغ از این انتقادات و تناقضاتی که در صحبت‌های دولتی‌ها و مسئولان شهرداری به چشم می‌خورد، به گفته معاون معماری و شهرسازی شهردار تهران، چینی‌ها برای ساخت مسکن در تهران قرار است بر روی بافت‌های فرسوده سرمایه‌گذاری کنند. این مسئله نشان می‌دهد که شهرداری
تهران بار دیگر به دنبال بلندمرتبه سازی و افزایش تراکم در بافت‌های فرسوده است که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان مشکل ریزدانگی و معابر آن‌ها را پابرجا نگه می‌دارد.