به گزارش تحلیل ایران بحران آب در تهران، با ابعاد زیست‌محیطی، اجتماعی و امنیتی، نیازمند رویکردی جامع و هماهنگ است، اظهارات مقامات نشان‌دهنده عمق چالش‌ها، از فرونشست زمین و خشک شدن فضای سبز تا کاهش منابع زیرزمینی و محدودیت‌های زیرساختی است.
طرح‌هایی مانند خطوط انتقال طالقان و قمر بنی‌هاشم، استفاده از پساب و انرژی‌های تجدیدپذیر، نویدبخش گام‌هایی در جهت مدیریت بحران هستند، اما موفقیت آن‌ها به همکاری بین دستگاه‌های مختلف و پرهیز از تصمیم‌گیری‌های یک‌جانبه بستگی دارد.
تهران در آستانه شرایطی حساس قرار دارد و جلسات کارشناسی، پایبندی به قانون و مدیریت بهینه منابع می‌تواند از تشدید بحران جلوگیری کند.
با این حال، زمان برای اقدام کوتاه است و هرگونه تأخیر می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری به دنبال داشته باشد.
شهروندان نیز با مشارکت در صرفه‌جویی و حمایت از سیاست‌های مدیریت مصرف، نقش مهمی در عبور از این چالش ایفا خواهند کرد.