به گزارش تحلیل ایران ،درحالی‌که تنها یک خیابان با رود سند فاصله دارد و در زیر آفتاب سوزان مشغول سم‌پاشی بر روی سبزیجات خشکیده‌اش است، کشاورز پاکستانی، هوملا تهکور، نگران آینده خود است. رودخانه به شدت کم‌آب شده و هند پس از حمله مرگبار شبه‌نظامیان در کشمیر،
تهدید کرده که جریان آب را در بالادست قطع خواهد کرد.
تهکور، ۴۰ ساله، پیش از بازگشت به رودخانه برای پر کردن مخزن سم‌پاشی می‌گوید: «اگر آنها آب را قطع کنند، همه اینجا تبدیل به بیابان «تار» خواهد شد، کل کشور. »«از گرسنگی خواهیم مرد.»مزرعه نزدیک به ۲ هکتاری تهکور در منطقه لاتیف‌آباد در استان جنوب شرقی سند قرار
دارد، جایی‌که رود سند پس از سرچشمه گرفتن از تبت و گذر از هند، به دریای عرب می‌ریزد.
بیشتر از ۱۵ کشاورز دیگر و چندین کارشناس هم حرف‌های تهکور را تایید می‌کنند، به ویژه با توجه به این‌که در سال‌های اخیر بارش باران بسیار کم بوده است.هند چهارشنبه گذشته برای اولین بار معاهده آب‌های رود سند را که تحت نظارت بانک جهانی در سال ۱۹۶۰ امضا شده بود
و ۸۰ درصد از مزارع پاکستان را آبیاری می‌کند، به حالت تعلیق درآورد و اعلام کرد که این وضعیت ادامه خواهد داشت تا زمانی که «پاکستان حمایت خود از تروریسم فرامرزی را به طور قاطع و برگشت‌ناپذیر کنار بگذارد.»
دهلی‌نو می‌گوید که دو نفر از سه مهاجمی که در کشمیر به گردشگران حمله کردند و ۲۶ نفر را کشتند، پاکستانی بودند اما هرگونه نقش داشتن در این حمله را رد و اعلام کرده که «هر تلاشی برای قطع یا منحرف کردن جریان آب متعلق به پاکستان، به عنوان یک اقدام جنگی تلقی خواهد
شد.»این معاهده، رودخانه‌های منطقه را میان این دو کشور مسلح به سلاح هسته‌ای تقسیم کرده بود.
آیا هند می‌تواند فورا آب را بر پاکستان ببندد؟مقامات دولتی و کارشناسان هر دو کشور می‌گویند هند نمی‌تواند فورا جریان آب را متوقف کند چراکه معاهده فقط به آن اجازه داده است تا نیروگاه‌های برق‌آبی بدون ذخیره‌سازی عمده یا ساخت سدهای بزرگ روی سه رودخانه اختصاص
داده شده به پاکستان بسازد اما ممکن است طی چند ماه آینده اوضاع تغییر کند.وزیر منابع آب هند، چاندارکانت راگوناث پاتیل، در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) نوشته است: «اطمینان خواهیم داد که حتی یک قطره از آب رود سند به پاکستان نرسد.»
دو مقام دولتی هند که نخواستند نامشان فاش شود، می‌گویند دهلی‌نو می‌تواند طی چند ماه آینده آب را به وسیله کانال‌ها به سمت مزارع خود منحرف کند و همچنین برنامه‌ریزی برای ساخت سدهایی که ممکن است چهار تا هفت سال طول بکشد را شروع کند.رئیس بازنشسته کمیسیون مرکزی
آب هند کوشویندر ووهرا، توضیح می‌دهد که دهلی‌نو تبادل اطلاعات مانند جریان‌های آب در نقاط مختلف رودخانه‌هایی که از هند عبور می‌کنند را بلافاصله متوقف خواهد کرد، هشدارهای مربوط به سیلاب را ارائه نخواهد داد و در جلسات سالانه کمیسیون دائمی سند که توسط یک نماینده
از هر دو کشور اداره می‌شود، شرکت نخواهد کرد.
ووهرا که همچنین کمیسر رود سند هند بوده و حالا گهگاهی به دولت مشاوره می‌دهد، می‌گوید: «آنها اطلاعات زیادی در مورد زمان و میزان آب نخواهند داشت و نمی‌توانند برنامه‌ریزی کنند.» و این فقط کشاورزی را تهدید نمی‌کند؛ کمبود آب همچنین بر تولید برق اثر خواهد گذاشت
و ممکن است اقتصاد را فلج کند.فرصتی برای پاکستانبه گفته اقتصاددان و سرپرست تیم مشاوره آکسفورد پالیسی منیجمنت، وقار احمد، دهلی‌نو زیرساخت فوری برای توقف کامل جریان آب، به ویژه در زمان سیلاب، را ندارد و این یک فرصت حیاتی برای پاکستان فراهم می‌کند تا ناکارآمدی‌های
بخش آب خود را برطرف کند.
اختلافات ادامه‌داردر سال‌های اخیر، دولت نخست‌وزیر نارندرا مودی تلاش کرده بود تا معاهده را بازنگری کند و دو کشور نیز برخی اختلافات خود را در دیوان دائمی داوری لاهه بر سر اندازه منطقه ذخیره‌سازی نیروگاه‌های برق‌آبی کیشن‌گانگا و رتل پیگیری کرده‌اند.سه رودخانه
اختصاص داده شده به پاکستان برای کشوری با ۲۴۰ میلیون نفر جمعیت، بیش از ۱۶ میلیون هکتار زمین زراعی می‌کند که ۸۰ درصد از کل زمین‌های کشاورزی آن را تشکیل می‌دهد.
غشارب شاکت که در مؤسسه تحقیقات کشاورزی پاکستان در کراچی فعال است هشدار می‌دهد که این معاهده حتی پس از چهار جنگ میان هند و پاکستان از سال ۱۹۴۷ (زمان جدایی دو کشور) تقریبا بدون آسیب باقی مانده بود اما اکنون تعلیق آن یک سابقه خطرناک ایجاد می‌کند.وزیر خارجه
پیشین پاکستان بلاول بوتو زرداری هم معتقد است که ما همین حالا هم درگیر نسل‌های متوالی از درگیری هستیم و با خروج از معاهده آب سند، نسل‌های آینده را وارد نوع جدیدی از درگیری خواهیم کرد.