به گزارش تحلیل ایران در روزهای اخیر، روسیه حملات خود به زیرساخت‌های انرژی اوکراین را با شدت و دقت بیشتری ادامه داده است، اقدامی که نشان‌دهنده یک راهبرد حساب‌شده و برنامه‌ریزی‌شده در عرصه انرژی و ژئوپلیتیک است. این حملات، فراتر از اهداف
صرفا نظامی، پیامی روشن به کی‌یف و اروپا منتقل می‌کند که مسکو در عرصه انرژی، قاطع و بدون انعطاف است و توان تخریبی خود را به‌عنوان اهرمی قوی برای اعمال فشار به کار می‌گیرد.زمانی‌که مقامات اروپایی در حال گفت‌وگو با دونالد ترامپ پیرامون
آینده صلح در اوکراین بودند، روسیه در ۱۸ ماه آگوست، حمله‌ای گسترده به تاسیسات نفتی متعلق به شرکت «سوکار» آذربایجان در خاک اوکراین انجام داد.
پهپادهای روسی در بامداد ۲۰ آگوست تنها پالایشگاه بزرگ اوکراین یعنی پالایشگاه «کرمنچوک» را هدف حملات سنگین موشکی و پهپادی قرار دادند؛ این حمله دومین ضربه جدی به زیرساخت‌های نفتی این کشور طی ۷۲ ساعت گذشته بود.
همچنین، حدود ده روز قبل، یک مخزن نفتی شرکت «سوکار» هدف قرار گرفت که به زخمی شدن دست‌کم چهار نفر انجامید.
وزارت انرژی اوکراین اعلام کرده که در ماه ژوئن، روسیه دو بار به پالایشگاه‌ها و خطوط انتقال نفت این کشور حمله کرده است.
اهداف روسیه از حمله به تاسیسات انرژی اوکراینبه گفته تحلیلگران، هدف این حملات، تضعیف توان اقتصادی اوکراین و کاهش استقلال انرژی این کشور است. پالایشگاه‌ها و مخازن سوخت نقش حیاتی در تامین انرژی داخلی
و پشتیبانی از عملیات نظامی دارند؛ تخریب مکرر این زیرساخت‌ها، اوکراین را مجبور به وابستگی بیشتر به واردات انرژی از اروپا می‌کند و فشار مالی قابل توجهی بر دولت کی‌یف تحمیل می‌نماید.همزمان، روسیه از این حملات برای اعمال فشار سیاسی استفاده
می‌کند. هماهنگی حمله ۱۸ اوت با مذاکرات صلح نشان می‌دهد که مسکو قصد دارد پیام روشنی بدهد؛ هرگونه توافق بدون در نظر گرفتن منافع کرملین با واکنش سخت مواجه خواهد شد.
این استراتژی نشان‌دهنده فهم عمیق روسیه از قدرت انرژی به‌عنوان ابزار سیاسی و اهرم فشار در عرصه بین‌الملل است.از سوی دیگر، حمله به تاسیسات انرژی اوکراین، ابزار روسیه برای بی‌ثبات کردن بازار انرژی اروپا نیز به شمار می‌رود.
ایستگاه فشار ترانس بالکان در مرز رومانی که نقش کلیدی در انتقال گاز آذربایجان به اروپا دارد و تاسیسات سوکار در اودسا که نقطه حیاتی برای صادرات گاز آذربایجان محسوب می‌شود، هدف حملات قرار گرفته‌اند.
این اقدامات می‌توانند در کوتاه‌مدت بر قیمت گاز تاثیر افزایشی داشته باشد و نگرانی‌های امنیت انرژی در اروپا را تشدید کنند.
به‌طور کلی، حملات اخیر نشان می‌دهد که روسیه انرژی را نه فقط به عنوان یک منبع اقتصادی، بلکه به عنوان یک سلاح ژئوپلیتیک می‌بیند و از آن برای اعمال فشار اقتصادی، سیاسی و حتی روانی استفاده می‌کند.
این راهبرد سازمان‌یافته و حساب‌شده، به اروپا و بازیگران منطقه‌ای پیام می‌دهد که در تعامل با مسکو، «امنیت انرژی یک میدان جدی» است و نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد.
نتیجه این اقدامات، ایجاد فشار مضاعف بر اوکراین و اروپا، افزایش هزینه‌های جنگ و تهدید ثبات بازارهای انرژی است؛ رویکردی که می‌تواند الگویی برای دیگر بازیگران منطقه‌ای، از جمله ایران، در استفاده از ابزار انرژی برای پیشبرد اهداف امنیتی و سیاسی
خود باشد.