به گزارش تحلیل ایران ؛ بازار مسکن تهران بین خرداد ۱۴۰۳ و خرداد ۱۴۰۴ نشانه‌های آشکاری از تغییر جهت عملکرد خود نشان داده است؛ روندی که حکایت از فاصله گرفتن این بازار از جایگاه سنتی سرمایه‌گذاری دارد.
در حالی که طلا در همین مدت بازدهی ۱۰۱ درصد، دلار ۳۸ درصد و بورس ۳۶ درصد تجربه کردند، قیمت مسکن تنها حدود ۶ درصد رشد کرد و نشان داد توانایی جذب سرمایه‌گذاران بزرگ و سفته‌بازانه در مقایسه با گذشته کاهش یافته است.
آمارها حاکی است میانگین قیمت هر مترمربع آپارتمان در پایتخت از ۹۸.۵ میلیون تومان به ۱۰۴.۵ میلیون تومان رسیده و این افزایش ۶.۱ درصدی، نسبت به رشد سایر بازارها محدود محسوب می‌شود.
همزمان، متوسط قیمت کل واحدهای عرضه‌شده در آگهی‌ها ۰.۹ درصد کاهش یافته است. این تضاد، بیشتر به تغییر ترکیب فایل‌های عرضه‌شده بازمی‌گردد؛ سهم واحدهای کوچک‌تر زیر ۷۵ مترمربع حدود ۵ واحد درصد افزایش یافته و این امر میانگین قیمت هر متر را اندکی بالا برده است.
از منظر معاملات، حجم عرضه و تقاضا کاهش یافته و بازار آرام‌تر شده است. تعداد آگهی‌های فروش آپارتمان در خرداد ۱۴۰۳ نسبت به سال قبل ۵۳ درصد کاهش پیدا کرده و افت شدید عرضه همراه با رکود موقتی در پی جنگ ۱۲ روزه ایران و رژیم صهیونیستی، نشان می‌دهد بازار مسکن به
تدریج از سرعت‌گیری‌های سفته‌بازانه فاصله گرفته است.
سهم واحدهای نوساز در سال ۱۴۰۴ به ۲۹.۵ درصد رسیده که نسبت به سال قبل ۱.۲ درصد کاهش داشته است. آگهی‌های رهن و اجاره نیز ۲۱ درصد کمتر شده است؛ این کاهش دوگانه در عرضه خرید و اجاره، روند طبیعی‌تر شدن بازار و بازگشت به کارکرد مصرفی مسکن را برجسته می‌کند.
شاخص قیمت به اجاره (Price/Rent) از ۱۵.۵ به ۱۶.۱ افزایش یافته که نشان می‌دهد قیمت مسکن هنوز کمی سریع‌تر از اجاره‌بها رشد می‌کند؛ اما باز هم رشد قیمت‌ها محدود است و جذابیت این بازار برای سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت کاهش یافته است.
در مجموع می‌توان گفت بازار مسکن تهران وارد مرحله‌ای شده که مسکن بیش از گذشته به کالای مصرفی تبدیل شده و کمتر به چشم یک ابزار سرمایه‌گذاری دیده می‌شود.
قیمت‌ها آرام و منطقی رشد می‌کنند، حجم معاملات کاهش یافته و بازار در مسیر تعادلی قرار گرفته است که می‌تواند شرایط بهتری برای متقاضیان واقعی خانه‌دار شدن ایجاد کند.